Obraz Pani Czudeckiej namalowany został na desce. Znajduje się on w bocznej kaplicy parafialnego kościoła pod wezwaniem Świętej Trójcy w Czudcu. Jest on dość duży, ma bowiem wymiary 125 cm wysokości i 83 cm szerokości. Prezentuje ikonowy typ Hodegetrii (z gr. Przewodniczka, Wskazująca drogę), czyli wyobrażenie Maryi trzymającej na lewej ręce Dzieciątko Jezus, a prawą wskazującą na Nie. Ze względu ma przemalowania trudno jest ustalić bliższą datę jego powstania oraz autorstwo. Prawdopodobnie zakupił go Mikołaj Strzyżowski, dziedzic czudecki i umieścił w ufundowanej przez siebie świątyni św. Zofii. Z tego względu można przyjąć, iż powstał pod koniec XV lub na początku XVI w.

Wizerunek przedstawia Maryję, ukazaną do bioder, z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce. Oryginalne, malowane szaty obu postaci są niewidoczne, gdyż przysłania je, nałożona prawdopodobnie w XIX w., metalowa sukienka. Widoczne są jedynie twarze i dłonie obu postaci oraz bose stopy Dzieciątka. Lekko pochylona w stronę Syna głowa Matki okryta jest maforionem. Maryja wpatrzona jest w widza, a Jej pełną spokoju twarz rozjaśnia delikatny uśmiech. Swoją prawą dłonią o wysmukłych, złączonych i lekko wygiętych palcach wskazuje na Jezusa jako Zbawiciela. W sposób dość sztuczny, do Jej prawej ręki, dodano berło.

Trzymane przez Maryję Dzieciątko, o owalnej twarzy i wysokim czole, o rumianych policzkach i krótkich włosach, swój wzrok, podobnie jak Ona, kieruje na widza. Prawą rękę ma wyciągniętą w geście błogosławieństwa. Natomiast w lewej trzyma, oparta na kolanach, Księgę Żywota. Spod sukni wystają obie Jego bose stopy. Głowy obu postaci przyozdobione są metalowymi, zamkniętymi koronami. Ponadto głowę Bogurodzicy okala podwójny nimb. Zewnętrzny zawiera minuskułowy, gotycki napis „Regina coeli laetare, alleluja, quia quem meruisti portare, alleluja” [Królowo nieba, wesel się, alleluja, bo Ten, któregoś nosiła, alleluja], zaś wewnętrzny zdobią srebrzyste promienie. Podobny w kolorze nimb okala głowę Jezusa. Złocone tło obrazu wypełniają ornamenty roślinne.

Wizerunek Matki Bożej Łaskawej znajdował się pierwotnie w bocznej kaplicy kościoła pod wezwaniem św. Zofii. Od momentu umieszczenia go w czudeckiej świątyni cieszył się szczególną czcią wiernych. Potwierdzeniem tego były wiszące obok niego liczne wota. Było ich tak dużo, że – jak podają zapisy historyczne – jedne nakrywały drugie. Prócz tego wyrazem czci parafian czudeckich dla łaskami słynącego wizerunku było przyozdobienie srebrnymi koronami głów Maryi i Jezusa.