Małżeństwo, już jako dzieło natury stworzonej przez Boga, od początku swojego istnienia, zgodnie z zamysłem Stwórcy służy zbawieniu człowieka, w pełni jednak plany Boże urzeczywistniają się dopiero w małżeństwie podniesionym przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. „Poprzez chrzest bowiem mężczyzna i kobieta zostają definitywnie włączeni w nowe i wieczne przymierze, w przymierze oblubieńcze Chrystusa z Kościołem. Właśnie z racji tego niezniszczalnego włączenia, tak głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustanowiona przez Stwórcę, doznaje wywyższenia i włączenia w miłość oblubieńczą Chrystusa, zostaje wsparta i wzbogacona Jego mocą zbawczą” (FC nr 13).

W ten sposób dla ochrzczonych istnieje tylko rzeczywistość zbawienia, w której realizuje się sakrament małżeństwa. Wszystkie więc uprawnienia, relacje i związki międzyosobowe uzyskują nowy wymiar, tworzą „rzeczywistość nową” będącą kontynuacją dzieła natury. Dlatego też dla człowieka ochrzczonego każde ważnie zawarte małżeństwo jest równocześnie małżeństwem sakramentalnym i żaden ochrzczony nie może zawrzeć ważnego małżeństwa, które nie byłoby równocześnie sakramentem. Sakramentalne małżeństwo i rodzina są w Kościele najmniejszą wspólnotą zbawczą, wypełniającą konkretne zadania we wspólnocie całego Ludu Bożego i słusznie nazywają się”domowym Kościołem” (por. KK nr 11).

Ten Kościół osiąga swoją pełnię, zgodnie z planem Bożym, we wspólnocie eucharystycznej, która stanowi szczyt więzi między wiernymi i Chrystusem. Małżeństwo i rodzina, ujawniając sobą naturę Kościoła, stają się znakiem obecności Chrystusa w świecie. Sobór Watykański II mówi: „Rodzina chrześcijańska, ponieważ powstaje z małżeństwa będącego obrazem i uczestnikiem w miłosnym przymierzu Chrystusa i Kościoła, przez miłość małżonków, ofiarną płodność, jedność i wierność, jak i przez miłosną współpracę wszystkich członków ujawniać będzie wszystkim żywą obecność Zbawiciela w świecie oraz prawdziwą naturę Kościoła” (KDK nr 48).

W KANCELARII PARAFIALNEJ

Dokumenty potrzebne do zawarcia Sakramentu Małżeństwa (składane w kancelarii parafialnej):

• Aktualne Świadectwa Chrztu (ważne 4 miesiące, licząc do daty ślubu), które wybieramy z parafii, w której był chrzest. Gdyby na świadectwie nie było adnotacji o bierzmowaniu, to dodatkowo wybieramy zaświadczenie o bierzmowaniu z parafii, w której odbyło się bierzmowanie.
• Dowody Osobiste
• Wniosek konkordatowy z USC (ważny tylko 3 miesiące, licząc do daty ślubu!) lub Akt Ślubu Cywilnego. UWAGA! Należy sprawdzić całkowitą zgodność danych osobowych na dokumentach
  z poz. 1, 2 i 3 (imiona i nazwisko, data i miejsce urodzenia, imiona i nazwiska rodziców).
  W przypadku jakiejkolwiek niezgodności, należy prawnie skorygować dane w Urzędzie Państwowym lub Kościelnym (tam, gdzie występuje błąd).
• Świadectwa ukończenia Katechez Przedślubnych (jeśli nauki przedślubne jeszcze trwają, to należy okazać zaświadczenie o uczestnictwie w naukach)
• Świadectwa nauki religii z ostatniej klasy (świadectwa szkolne z oceną z religii lub oddzielne świadectwa z religii)
• Zgoda na zawarcie małżeństwa w Parafii pw. Świętej Trójcy w Czudcu z parafii jednego
  z narzeczonych (tylko w przypadku, gdy oboje narzeczeni mieszkają poza parafią zawierania małżeństwa)

Możliwe jest zawarcie małżeństwa z tzw. „licencją”, tj. dokumentem zezwalającym na błogosławienie małżeństwa w naszym kościele, wystawionym na podstawie protokołu przedślubnego, który może być sporządzony w parafii zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego

Oboje narzeczeni powinni zgłosić się z ww. dokumentami do kancelarii parafialnej nie później niż 3 miesiące przed terminem ślubu w celu sporządzenia protokołu przedślubnego!!! (Rezerwacji terminu ślubu należy dokonać odpowiednio wcześniej).

W dniu ślubu narzeczeni wraz z dwoma pełnoletnimi świadkami powinni zgłosić się w zakrystii kościoła, w którym zawierany będzie sakrament małżeństwa na 15 min przed rozpoczęciem uroczystości (wszyscy z dowodami osobistymi, a narzeczeni dodatkowo z obrączkami i kartkami od spowiedzi).