Małżeństwo, już jako dzieło natury stworzonej przez Boga, od początku swojego istnienia, zgodnie z zamysłem Stwórcy służy zbawieniu człowieka, w pełni jednak plany Boże urzeczywistniają się dopiero w małżeństwie podniesionym przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. „Poprzez chrzest bowiem mężczyzna i kobieta zostają definitywnie włączeni w nowe i wieczne przymierze, w przymierze oblubieńcze Chrystusa z Kościołem. Właśnie z racji tego niezniszczalnego włączenia, tak głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustanowiona przez Stwórcę, doznaje wywyższenia i włączenia w miłość oblubieńczą Chrystusa, zostaje wsparta i wzbogacona Jego mocą zbawczą” (FC nr 13).

W ten sposób dla ochrzczonych istnieje tylko rzeczywistość zbawienia, w której realizuje się sakrament małżeństwa. Wszystkie więc uprawnienia, relacje i związki międzyosobowe uzyskują nowy wymiar, tworzą „rzeczywistość nową” będącą kontynuacją dzieła natury. Dlatego też dla człowieka ochrzczonego każde ważnie zawarte małżeństwo jest równocześnie małżeństwem sakramentalnym i żaden ochrzczony nie może zawrzeć ważnego małżeństwa, które nie byłoby równocześnie sakramentem. Sakramentalne małżeństwo i rodzina są w Kościele najmniejszą wspólnotą zbawczą, wypełniającą konkretne zadania we wspólnocie całego Ludu Bożego i słusznie nazywają się”domowym Kościołem” (por. KK nr 11).

Ten Kościół osiąga swoją pełnię, zgodnie z planem Bożym, we wspólnocie eucharystycznej, która stanowi szczyt więzi między wiernymi i Chrystusem. Małżeństwo i rodzina, ujawniając sobą naturę Kościoła, stają się znakiem obecności Chrystusa w świecie. Sobór Watykański II mówi: „Rodzina chrześcijańska, ponieważ powstaje z małżeństwa będącego obrazem i uczestnikiem w miłosnym przymierzu Chrystusa i Kościoła, przez miłość małżonków, ofiarną płodność, jedność i wierność, jak i przez miłosną współpracę wszystkich członków ujawniać będzie wszystkim żywą obecność Zbawiciela w świecie oraz prawdziwą naturę Kościoła” (KDK nr 48).

W KANCELARII PARAFIALNEJ

Narzeczeni powinni zgłosić się z podanymi niżej dokumentami do kancelarii parafialnej nie później niż 3 miesiące przed terminem ślubu w celu sporządzenia protokołu przedślubnego. (Rezerwacji terminu ślubu można dokonać odpowiednio wcześniej). W celu spisania protokołu należy zgłosić się do parafii w miejscu stałego ZAMIESZKANIA, a NIE ZAMELDOWANIA.

Dokumenty potrzebne do zawarcia sakramentu małżeństwa:

1. Aktualne świadectwa chrztu (ważne 6 miesięcy od daty wystawienia, musi być ważne w dniu ślubu), które wybieramy z parafii, w której był chrzest. Gdyby na świadectwie nie było adnotacji o bierzmowaniu, to dodatkowo wybieramy zaświadczenie o bierzmowaniu z parafii, w której odbyło się bierzmowanie.
2. Dowody Osobiste
3. Dokumenty z USC stwierdzające brak przeszkód do zawarcia małżeństwa (ważne 6 miesięcy od daty wystawienia – muszą być ważne w dniu ślubu) lub Akt Ślubu Cywilnego. UWAGA! Należy sprawdzić całkowitą zgodność danych osobowych na dokumentach z poz. 1, 2 i 3 (imiona i nazwisko, data i miejsce urodzenia, imiona i nazwiska rodziców). W przypadku jakiejkolwiek niezgodności, należy prawnie skorygować dane w urzędzie państwowym lub kościelnym (tam, gdzie występuje błąd).
4. Świadectwa ukończenia katechez przedślubnych i przedmałżeńskich,
5. Świadectwa nauki religii z ostatniej klasy szkoły średniej,
6. Zgoda na zawarcie małżeństwa w Parafii pw. Świętej Trójcy w Czudcu z parafii jednego z narzeczonych (tylko w przypadku, gdy oboje narzeczeni mieszkają poza parafią zawierania małżeństwa)
7. wdowiec – akt zgonu współmałżonka
8. inne dokumenty w zależności od sytuacji prawnej narzeczonych – np. orzeczenie nieważności małżeństwa, lub wyrok sądu o rozwiązaniu małżeństwa cywilnego.

Po spisaniu protokołu przedślubnego, przez dwie kolejne niedziele, głoszone są zapowiedzi. Jeżeli narzeczeni są z różnych parafii, zapowiedzi muszą być wygłoszone w obu. Fakt wygłoszenia zapowiedzi musi być potwierdzony na zaświadczeniu, które następnie należy dostarczyć do kancelarii parafii, w której załatwiane są formalności przedślubne (zaniedbanie dostarczenia potwierdzenia wygłoszenia zapowiedzi spowoduje wstrzymanie przygotowań do ślubu).

Możliwe jest zawarcie małżeństwa z tzw. „licencją”, tj. dokumentem zezwalającym na błogosławienie małżeństwa w naszym kościele, wystawionym na podstawie protokołu przedślubnego, który może być sporządzony w parafii zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego.

Jeśli narzeczeni mieszkają poza granicami Polski, zgłaszają się do swojej parafii za granicą lub do Polskiej Misji Katolickiej, na terenie której mieszkają i tam wraz z miejscowym duszpasterzem spisują protokół przedmałżeński. Wystawiona licencja potwierdzona jest przez tamtejszą Kurię Diecezjalną miejsca zamieszkania i poprzez Kurię Diecezjalną jest dostarczona do parafii gdzie odbędą się zaślubiny. Podobna procedura (kurialna) obowiązuje także narzeczonych, jeśli jedno z nich jest obywatelem innego państwa, lub jest innego wyznania/religii.

W dniu ślubu narzeczeni wraz z dwoma pełnoletnimi świadkami powinni zgłosić się w zakrystii kościoła, w którym zawierany będzie sakrament małżeństwa na 15 min przed rozpoczęciem uroczystości (wszyscy z dowodami osobistymi, a narzeczeni dodatkowo z obrączkami i kartkami od spowiedzi).