Sakrament bierzmowania, który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili.
KPK, Kan 879
Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie odpowiednich słów. Szafarzem zwyczajnym bierzmowania jest biskup.
Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany. Wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie. Rodzice, duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili.
Wedle możności bierzmowanemu powinien towarzyszyć świadek, który ma troszczyć się, ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem.
Zadanie świadka może spełniać ten, kto wypełnia następujące warunki:
- Jest wyznaczony przez przyjmującego sakrament;
- Ukończył szesnaście lat;
- Jest katolikiem, bierzmowanym oraz prowadzi życie zgodne z wiarą.
Informacje na temat bierzmowania osób dorosłych udzielane są w Kancelarii Parafialnej.
PROCEDURA W KANCELARII PARAFIALNEJ
W kancelarii parafialnej kandydat do bierzmowania zostanie poinformowany o sposobie przygotowania i koniecznych dokumentach do dopuszczenia do sakramentu. Dokumentem koniecznym jest skrócony odpis aktu chrztu. W przypadku osób spoza parafii (według aktualnego miejsca zamieszkania – nie zameldowania), konieczna jest zgoda własnego proboszcza.
Kazanie księdza biskupa Grzegorza Rysia na temat działania Ducha Świętego w życiu wierzącego: